Tuja szmaragd i tuja brabant to najpopularniejsze żywotniki wybierane na żywopłot w ogrodzie. Taka formacja jest dobrym sposobem na zastąpienie lub uzupełnienie tradycyjnego ogrodzenia, a jednocześnie stanowi ciekawe urozmaicenie przydomowych aranżacji. Równie atrakcyjnie tuje będą wyglądać też w mniejszych grupach lub pojedynczo. Warto jednak pamiętać, że nasze wysiłki mogą pójść na marne, jeśli popełnimy błędy przy ich sadzeniu. Na co zatem należy zwracać uwagę?
Tuja szmaragd i brabant są odmianami żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis), w związku z czym mają zbliżone wymagania. Podobne są również zasady dotyczące terminu ich sadzenia. Rośliny w doniczkach można sadzić przez cały okres wegetacyjny, poza okresami suszy i przymrozków. Jeśli zaś chodzi o tuje kopane z gruntu (z gołym korzeniem lub balotowane) sadzenie powinno nastąpić wiosną lub jesienią. W pierwszym przypadku jest to okres od połowy marca do przełomu kwietnia i maja. Na jesień natomiast tuje można sadzić od końca sierpnia lub początku września do przełomu października i listopada, ale nie później niż sześć tygodni przed pierwszymi przymrozkami. W obu przypadkach dużo zależy od warunków pogodowych. Temperatura nie powinna być ani zbyt wysoka, ani zbyt niska. Wiosną i latem bardzo ważne jest także intensywne podlewanie. Pamiętajmy, że tuje kopane z gruntu mają krótszy system korzeniowy, przez co trudniej im pobierać odpowiednią ilość wody. Zapewniając im odpowiednie warunki do "zadomowienia się" w nowym miejscu, nasze tuje mają większe szanse na dobry rozwój. Mimo to nie jest to jedyny czynnik, jaki na to wpływa.
Tuja brabant ma nieco inną budowę niż tuja szmaragd, co powinniśmy mieć na uwadze przy rozmieszczaniu naszych sadzonek. Odmiana brabant charakteryzuje się długimi i gęstymi pędami, więc młode roślinki na żywopłot sadzi się co 60–80 centymetrów. Jeśli chcemy uzyskać ogrodzenie z prześwitami, odległość zwiększamy do około metra. Gałęzie tui szmaragd są dość krótkie i wiotkie, więc tu dla uzyskania gęstego żywopłotu sadzonki należy posadzić w odstępach 50 centymetrów. Aby otrzymać żywopłot z prześwitami, odległość ponownie zwiększamy, tym razem do około 80-100 centymetrów.
Co ważne, rozstaw sadzonek w przypadku zakładania żywopłotu powinien być zawsze taki sam. Dzięki temu rośliny będą najlepiej się prezentować. Ponadto warto wiedzieć, że zbyt duża odległość między żywotnikami sprawi, że będą one rozrastać się bardziej na boki, a nie w górę. Zbyt gęste posadzenie zmusi je natomiast do rywalizacji o wodę i składniki odżywcze, co będzie prowadzić do osłabienia, ale też i większego przyrostu w górę. Wybierając miejsce dla tui, powinniśmy także brać pod uwagę odległość od innych obiektów, w tym od płotu. Wskazane jest zachowanie co najmniej metra odległości, co dodatkowo ułatwi czynności pielęgnacyjne, takie jak przycinanie. Jak jednak przebiega sam proces sadzenia?
Zarówno tuja szmaragd, jak i brabant najlepiej będą się czuły na słonecznym stanowisku i w glebie o lekko kwaśnym odczynie. Samo podłoże przed sadzeniem roślin należy dokładnie oczyścić z chwastów i wyściółkować korą. Glebę warto użyźnić kompostem, obornikiem lub gotowym podłożem do iglaków, zwłaszcza jeśli jest ona lekka i szybko wysycha. Tuje sadzimy w dołkach o średnicy około 50 centymetrów, choć przy sadzeniu żywopłotu możemy też wykopać rów. W obu przypadkach głębokość powinna wynosić około 40 centymetrów. Umieszczając sadzonkę w ziemi, od razu ją podlewamy. Na wykonanie zabiegu zaleca się wybierać ciepły, słoneczny dzień, co zwiększy szanse, że rośliny dobrze się przyjmą.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł.
Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.