Insulina - co to takiego?
Insulina pełni w organizmie bardzo ważną rolę. Jest ona bowiem jednym z hormonów, którego zadaniem jest regulowanie poziomu glukozy we krwi. Wydzielana jest w trzustce i pełni istotną rolę w procesach metabolicznych. Ponadto przekształca nadmiar węglowodanów w tłuszcze. Przyspiesza dostarczanie aminokwasów, dzięki czemu pobudza syntezę białka. W wątrobie zaś umożliwia magazynowanie glukozy.
Insulina: badania. Jakie testy można wykonać, by sprawdzić jej poziom?
Jednym z ważniejszych hormonów w organizmie jest insulina. Badania w tym przypadku są więc bardzo istotne. Najprostszym jest sprawdzenie jej stężenia we krwi, co powinno być wykonane na czczo. Czasem konieczne jest oznaczenie krzywej insulinowej, która daje pełniejszy obraz i z reguły badanie to robione jest jednocześnie z krzywą cukrową. Wiąże się to z koniecznością nakreślenia, jak zmienia się w organizmie poziom insuliny. Dlatego też krzywą określa się poprzez pobranie materiału na czczo, następnie godzinę po spożyciu glukozy oraz po dwóch godzinach. Wyniki nanosi się na wykres, który daje obraz zmian. Innym, choć bardzo rzadko wykonywanym badaniem, jest hiperinsulinowa klamra glikemiczna, czyli określenie wrażliwości organizmu na insulinę.
Hiperinsulinemia, czyli wyrzut insuliny. Jak się objawy
Hiperinsulinemia to nadmierny wyrzut insuliny do krwi. Czasem wynika to z wady wrodzonej, a czasem jest wynikiem większych problemów zdrowotnych i problemów metabolicznych. Niekiedy wiąże się też z innym schorzeniem zwanym insulioopornością oraz przy niektórych chorobach nowotworowych. Osoby chore często borykają się z nadwagą, albowiem organizm nie jest wrażliwy na poziom glukozy we krwi, co powoduje tycie. U osób z tym problemem często pojawia się rogowacenie ciemne, które polega na powstawaniu ciemnych plam zrogowaciałej skóry najczęściej w dołach łokciowych i kolanowych, pod pachami, na szyi. Pojawiać się też mogą:
- bóle głowy,
- wahania nastroju,
- zmęczenie,
- problemy z koncentracją,
- nadmierna potliwość,
- zaburzenia snu.
Często też osoby te walczą z napadami głodu - nawet zaraz po posiłku. Niekiedy powstała otyłość wiąże się też z nadciśnieniem tętniczym, czy np. podwyższeniem cholesterolu we krwi. Dlatego wyrzut insuliny jest problemem niebagatelnym i warto go diagnozować.
Czym jest insulinooporność?
Jest to zaburzenie homeostazy glukozy, czyli sytuacja, w której organizm pozostaje niewrażliwy na działanie glukozy nawet, jeśli jej stężenie jest prawidłowe lub podwyższone. Można w uproszczeniu powiedzieć, że to tak, jakby komórki nie przyswajały glukozy, mimo że jest produkowana. Dochodzi więc do nadprodukcji insuliny, a to powoduje, że m. in.:
- jest się bardziej sennym,
- mimo zjedzenia posiłku odczuwa się silny głód,
- ma się gorszy nastrój i problemy z koncentracją,
- pojawia się drżenie rąk.
Przyczyn insulinooporności może być wiele np. otyłość, choroby endokrynologiczne, brak aktywności fizycznej, przyjmowanie niektórych leków i wiele, wiele innych, w tym przyczyny genetyczne. Konieczna jest więc kompleksowa ocena stanu i historii pacjenta. Isulinooporność wymaga nie tylko leków, ale również zmiany trybu życia przez wprowadzenie aktywności fizycznej, zdecydowaną zmianę diety i odchudzanie, ponieważ większość osób chorujących na to schorzenie ma problemy z nadwagą.
Cukrzyca: objawy. Kiedy udać się do lekarza, by sprawdzić, czy nie mamy cukrzycy?
Jedną z chorób cywilizacyjnych jest cukrzyca. Objawy świadczące o niej nie powinny być ignorowane, bo może to prowadzić do poważnych powikłań. Na co więc zwrócić uwagę? Zaniepokoić nas powinno:
- częste oddawanie moczu,
- bardzo duży głód i pragnienie,
- nagła, samoczynna utrata wagi,
- drętwienie rąk i nóg,
- problemy ze wzrokiem,
- problemy z gojeniem ran,
- przewlekłe zmęczenie,
- zmiany skórne.
Zaobserwowanie kilku z powyższych winno skutkować udaniem się do lekarza celem wykonania stosownych badań. Nieleczona cukrzyca może bowiem doprowadzić m.in. do: udaru, niewydolności nerek, śpiączki.
Jak obniżyć cukier?
Warto brać pod uwagę, że u osób zdrowych nie ma potrzeby zastanawiania się nad tym zagadnieniem. Oczywiście nie można tego zrozumieć opacznie jako przyzwolenie np. na jedzenie słodyczy, skoro nie choruje się na cukrzycę. Zagadnieniem, jak obniżyć cukier, powinny się interesować przede wszystkim osoby, które mają do tego wskazania medyczne i zawsze należy to skonsultować z lekarzem prowadzącym. Ogólnie jednak uważa się, że istotna jest przede wszystkim zmiana trybu życia. Powinna się pojawić aktywność fizyczna nie tylko w postaci ćwiczeń, które regularnie będą się odbywały kilka razy w tygodniu, ale też dodatkowych spacerów czy chodzenia po schodach zamiast jeżdżenia windą. Dietę należy wzbogacić o warzywa i owoce, natomiast zredukować ilość węglowodanów i tłuszczy pochodzących przede wszystkim z niezdrowego, tłustego jedzenia, zwłaszcza typu fast food. Dobrze jest też pić więcej wody. Warto skorzystać z pomocy dietetyka, który wskaże co powinno znaleźć się w diecie pacjenta zagrożonego lub chorującego na cukrzycę.
Zobacz też: Niezależnie co jesz o poranku, cukier jest wysoki? To efekt brzasku! Jak zniwelować ten problem?
