Mogłoby się wydawać, że o świecie zwierząt wiemy jak tak wiele, że nic nas nie zaskoczy. Mimo to naukowcy wciąż badają niektóre gatunki i co chwilę odkrywają nowe fakty. Teraz biolodzy skupili się młodych węgorzach japońskich. Po ostatnim badaniu okazało się, że ryby te potrafią wydostać się z paszczy drapieżnika zaraz po połknięciu. Wszystko uwieczniono na nagraniu.
Co oznacza badanie naukowe? Odkryto ważne informacje o węgorzach
Naukowcy od pewnego czasu skupiają się na zwierzętach, które w ostatniej chwili potrafią wydostać się z żołądka drapieżnika. Do te pory było wiadome, że takie umiejętności ma chrząszcz, który po połknięciu przez żabę wydostaje się przez jej odbyt, oraz pasożytniczy robak, który opuszcza ciało swojego gospodarza przez dowolny otwór. Teraz do tego grona dołączyły także węgorze japońskie. Biolodzy morscy Yuha Hasegawa i Yuuki Kawabata z Uniwersytetu w Nagasaki opowiedzieli w rozmowie z portalem Science Alert o ostatnim eksperymencie, podczas którego obserwowali zachowanie tych stworzeń po spotkaniu z drapieżną rybą. Badacze wprowadzili do ciał węgorzy siarczan baru, czyli środek kontrastujący, dzięki któremu mogli obserwować stworzenia na nagraniu rentgenowskim. Następnie umieszczono je w jednym zbiorniku z drapieżną rybą.
Ile żyje węgorz? Naukowcy doszli do zaskakujących wniosków
Wyniki eksperymentu były zaskakujące. Spośród 32 węgorzy zjedzonych przez drapieżnika, 13 z nich znalazło drogę do skrzeli i rozpoczęło ucieczkę. Ostatecznie na wolność wydostało się dziewięć węgorzy, jednak tym, co najbardziej zdumiało naukowców, był sposób, w jaki ryby próbowały uciec. Wbrew ich oczekiwaniom, zaczęły wychodzić tyłem, czyli ogonem do przodu, z powrotem przez przełyk. Z kolei węgorze, którym nie udało się uciec, nadal krążyły wokół żołądka ryby, jakby szukając drogi ucieczki tak szybko, jak to możliwe: Średni czas aktywności każdego węgorza wewnątrz ryby wynosił 211 sekund, zanim został poddany procesom trawiennym
Odkrycie to dostarczyło nam nowych spostrzeżeń: siła mięśni i tolerancja na wysoce kwaśne i beztlenowe środowiska, a także ich wydłużona i śliska morfologia są niezbędne, aby węgorze mogły szybko uciec z przewodu pokarmowego przed strawieniem
- mówili naukowcy.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł.
Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
