Roślina nie ma ani łodygi, ani liści, ani korzeni, za to ogromnych rozmiarów kwiat, który jest jedyny w swoim rodzaju. Zakwita raz na kilka lat, kwitnie jedynie przez kilka dni i można go spotkać w ściśle określonych miejscach na świecie. Należy do rzadkości i przez to wzbudza ogromne zainteresowanie nie tylko wśród naukowców, ale też turystów.
W środowisku naturalnym rośnie jedynie w tropikalnych lasach deszczowych Azji Południowo-Wschodniej, a głównym obszarem jej występowania jest Sumatra i Borneo.
Raflezja Arnolda to roślina zupełnie wyjątkowa, zachwycająca pod wieloma względami. Czym się charakteryzuje?
Wspomniana wyżej okrągła przestrzeń wokół kwiatów to miejsce, które prowadzi do wnętrza Bukietnicy Arnolda. Roślina, wytwarzając bardzo nieprzyjemną dla człowieka woń, zwabia muchy padlinożerne.
Wnętrze kwiatu tworzy doskonałe warunki do złożenia jaj. Jest tam wilgotno i ciepło, co zmyla muchy, tworząc iluzję środowiska, w którym będą mogły znaleźć źródło pożywienia dla larw. W rzeczywistości jest to "oszustwo" rośliny. Wytwarzana przez nią woń padliny zwabia muchy, które ocierając się o pręciki, zbierają pyłek, przenosząc go dalej. W ten sposób przyczyniają się do zapylenia i rozmnażania rośliny.
W świecie roślin wiele gatunków występuje bardzo rzadko i do tego grona należy także Bukietnica Arnolda. Naturalne obszary jej występowania są systematycznie zmniejszane, co ma związek m.in. z wycinką drzew pod rozwój infrastruktury i poszerzania działalności rolniczej. Do rozwoju roślina wymaga specyficznego mikroklimatu, a jej wyhodowanie w warunkach syntetycznych jest niemal niemożliwe. Bukietnica ma bardzo długi cykl rozwojowy, a niesprzyjającym czynnikiem jest także trudne i skomplikowane rozmnażanie. To wszystko sprawia, że roślinie grozi wyginięcie. Aby temu przeciwdziałać, prowadzone są m.in. akcje edukacyjne lokalnej społeczności, mające na celu ochronę naturalnych siedlisk tego niezwykłego gatunku.
Słyszałaś / słyszałeś już kiedyś o Raflezji Arnolda? Zapraszamy do udziału w sondzie oraz do komentowania.