Odkrycia naukowe pozwalają nam dowiedzieć się więcej na temat historii człowieka, zwierząt, a także Ziemi. Tym razem paleontologom udało się zidentyfikować nowy gatunek prehistorycznego kota. Wszystko za sprawą bardzo dobrze zachowanych skamieniałych szczątków zwierzęcia.
Hiszpańscy paleontolodzy odkryli nowy z gatunek prehistorycznego kota, który chodził po ziemi około 15,5 miliona lat temu. Zaskakujące ustalenia badaczy przynoszą nowe spojrzenie na to, jak wyglądał prehistoryczny ekosystem, oraz ewolucję podrodziny kotów. Swoje ustalenia badacze po raz pierwszy opublikowali w czasopiśmie "Journal of Vertebrate Paleontology". Naukowcom z Narodowego Muzeum Nauk Przyrodniczych w Hiszpanii udało się zidentyfikować nowy gatunek na podstawie skamieniałych szczątków odkrytych w 2007 roku w pobliżu stacji metra Principe Pio-2 w Madrycie.
Jedną z najwspanialszych skamieniałości w tym miejscu była szczęka małego kota, której badania właśnie opublikowaliśmy w czasopiśmie Journal of Vertebrate Paleontology
- przekazał hiszpański badacz Manuel Salesa w rozmowie z hiszpańską agencją prasową.
Odnalezienie części kości szczęki oraz blisko wszystkich zębów, z wyłączeniem siekaczy, pozwoliło opisać gatunek nazwany magerifelis peignei.
Odzyskaliśmy praktycznie całą szczękę, która zachowała prawie wszystkie zęby w wyjątkowym stanie
- powiedział, cytowany przez BBC jeden z badaczy, dr Siliceo.
Zwierzę jest porównywane do innych współcześnie żyjących kotowatych: rysia rudego, serwala, a nawet karakala. Szacuje się, że prehistoryczny drapieżnik mógł ważyć 7,61 kg, około połowę więcej niż koty domowe. Przeprowadzone przez naukowców badania pozwoliły stwierdzić, że dolna połowa szczęki magerifelis peignei była większa niż u żbika europejskiego. W związku z tym przypuszcza się, że kot mógł mieć silne ugryzienie, które pozwalało mu na atakowanie potężniejszej zwierzyny niż obecnie żyjącym kotowatym - podaje portal bnnbreaking.com. Co ciekawe, choć jego żuchwa jest większa, to zęby były mniejsze niżu u wspomnianego żbika.