Maria Skłodowska-Curie była nie tylko wybitną badaczką, ale także pionierką w dziedzinie fizyki i chemii. Jej odkrycia położyły fundamenty pod współczesną radioterapię i znacząco wpłynęły na rozwój nauki. Jednak wiedza o promieniowaniu w tamtych czasach była ograniczona, a praca z radioaktywnymi substancjami niosła za sobą niewidzialne zagrożenia. Naukowczyni przez lata narażała się na działanie promieniowania, nieświadoma jego destrukcyjnych skutków.
Maria Skłodowska-Curie: Legenda nauki. Odkrycia, które zrewolucjonizowały medycynę
Maria Skłodowska-Curie to jedna z najwybitniejszych postaci w historii nauki. Była pierwszą kobietą, która zdobyła Nagrodę Nobla, i do dziś pozostaje jedyną osobą uhonorowaną tym wyróżnieniem w dwóch różnych dziedzinach. Odkrycie polonu i radu w 1898 roku miało ogromny wpływ na rozwój medycyny. To właśnie Maria Skłodowska-Curie wykazała, że drugi z tych pierwiastków niszczy komórki nowotworowe szybciej niż zdrowe, co zapoczątkowało rozwój radioterapii. Badania nad promieniotwórczością nie tylko przyczyniły się do rozwoju nowoczesnej fizyki jądrowej i medycyny nuklearnej, ale także otworzyły drogę do kolejnych przełomowych odkryć, które nadal mają zastosowanie w diagnostyce i terapii nowotworowej.
Zobacz też: Odkryto najstarszą roślinę drzewiastą w Europie. Niewielki krzew rósł już w starożytności
Podczas I wojny światowej Maria Skłodowska-Curie stworzyła przenośne stacje rentgenowskie, dzięki którym lekarze mogli diagnozować rany żołnierzy na froncie. Sama wielokrotnie prowadziła badania w warunkach polowych, narażając się na ogromne dawki promieniowania. Jej poświęcenie i determinacja sprawiły, że ocaliła tysiące ludzkich istnień.
Urodzona w kraju, którego nie było na mapie, w czasach, kiedy kobiety nie miały dostępu do wyższych uczelni, wyznaczyła sobie niebotyczne cele i je osiągnęła. Obrała drogę naukową, podwójnie trudną
Dwie Nagrody Nobla i odkrycia stanowiące podstawy nowoczesnej onkologii dały uczonej światową sławę, co w najdrobniejszym stopniu nie zmieniło jej jako człowieka. Odkrywszy sposób pozyskiwania radu, nie opatentowała go, z czego mogłaby czerpać ogromne korzyści materialne. Wraz z mężem Piotrem Curie przekazała to odkrycie na rzecz ludzkości
- powiedziała zastępczyni dyrektora Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie Miłka Skalska, cytowana przez portal dzieje.pl.
Kiedy zmarła Maria Skłodowska-Curie? Ołowiana trumna i radioaktywne notatki
Nieświadomość zagrożeń związanych z ciągłą ekspozycją na promieniowanie miała dla Marii Skłodowskiej-Curie tragiczne skutki. Wieloletni kontakt ze szkodliwymi substancjami stopniowo wyniszczał jej organizm. W 1934 roku lekarze zdiagnozowali u noblistki anemię aplastyczną, poprzedzoną chorobą popromienną, wywołaną codziennym kontaktem z pierwiastkami, które sama odkryła – radem i polonem. Kobieta zmarła w wieku 66 lat.
W 1995 roku, podczas przenosin szczątków Marii Skłodowskiej-Curie do Panteonu w Paryżu (Francja), odkryto, że trumna została wyłożona warstwą ołowiu. Nawet po niemal 90 latach od jej śmierci ciało nadal emitowało promieniowanie. Radioaktywne pozostały także osobiste rzeczy badaczki, które są przechowywane w specjalnych ołowianych pudłach w Bibliotece Narodowej Francji. Każdy, kto chce je przeglądać, musi założyć odzież ochronną i podpisać dokument, że robi to na własną odpowiedzialność. Przedmioty są skażone izotopem radu-226, charakteryzującym się niezwykle długim okresem połowicznego rozpadu wynoszącym około 1600 lat. Maria Skłodowska-Curie poświęciła swoje życie nauce. Jej odkrycia uratowały miliony ludzi, ale sama zapłaciła za nie własnym zdrowiem.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł.
Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
