Niedobór białych krwinek: co jeść by leukocyty wróciły do normy?

Badania krwi mogą wykazać niedobór białych krwinek. Co jeść w przypadku stwierdzenia zbyt niskiego poziomu leukocytów? Sprawdzamy, czy - podobnie jak w przypadku niedoborów krwinek czerwonych - odpowiednia dieta może wpłynąć na podwyższenie liczby białych krwinek.

Leukocyty poniżej normy: co to oznacza?

Warto wiedzieć, co oznaczają leukocyty poniżej normy. Leukocyty, nazywane też białymi krwinkami, to elementy morfotyczne krwi, których zadaniem jest ochrona organizmu przed wirusami, bakteriami i innymi patogenami. Gdy poziom leukocytów we krwi spadnie poniżej normy, może dojść do upośledzenia działania układu odpornościowego. O niedoborze białych krwinek mówimy wówczas, gdy liczba białych krwinek spadnie w stosunku do wartości referencyjnych, a taki stan określany jest terminem leukopenia. Niedobór leukocytów prowadzący do leukopenii może być na przykład skutkiem przebytej infekcji. Podczas choroby bowiem liczba białych krwinek znacząco spada, z uwagi na to, że zużywają się one w walce z patogenami, a produkcja nowych leukocytów wymaga czasu. Wówczas leukopenia ma charakter przejściowy.

Co obniża białe krwinki?

Na pytanie o to, co obniża białe krwinki, a dokładniej ich liczbę we krwi, najprościej odpowiedzieć: stany chorobowe organizmu. Każda przebyta infekcja może prowadzić do obniżenia poziomu leukocytów. W większości tego typu przypadków leukopenia będzie miała charakter przejściowy, a w odbudowaniu właściwego poziomu białych krwinek pomoże z pewnością odpowiednia dieta. Niemniej przyczyny leukopenii mogą być rozmaite, często bardzo poważne:

  • ciężkie infekcje wirusowe lub bakteryjne,
  • przewlekłe choroby szpiku i krwi, ostre białaczki,
  • niedobory białkowe i energetyczne (niedożywienie),
  • nowotwory (np. ziarnica złośliwa),
  • stany po radioterapii czy chemioterapii w przebiegu chorób nowotworowych,
  • choroby autoimmunologiczne i autoimmunizacyjne (np. toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów),
  • nadczynność tarczycy,
  • zatrucia substancjami chemicznymi (np. farbą, rozpuszczalnikiem),
  • przewlekły alkoholizm,
  • długotrwałe stosowanie niektórych leków,
  • choroby wywołane przez pasożyty,
  • HIV lub AIDS,
  • gruźlica,
  • choroby wywołujące powiększenie śledziony,
  • enteropatia (stan chorobowy w obrębie jelit),
  • zespoły złego wchłaniania,
  • pierwotne niedobory immunologiczne,
  • leczenie immunosupresyjne,
  • wstrząs anafilaktyczny,
  • rozległe oparzenia,
  • stres,
  • niedobór witamin i składników mineralnych niezbędnych do granulopoezy.

Należy pamiętać, że w każdym przypadku przyczyny leukopenii musi zdiagnozować lekarz na podstawie wyników badań oraz zebranego wywiadu. Specjalista decyduje również o sposobie leczenia, właściwa dieta może je jedynie wspomóc.

Zobacz wideo Masz planowany pobyt w szpitalu? Nie zapomnij spakować tych rzeczy!

Jaki poziom leukocytów jest niebezpieczny?

A zatem, jaki poziom leukocytów jest niebezpieczny? Każdy spadek liczby białych krwinek poniżej normy traktowany powinien być jako sygnał ostrzegawczy. Świadczy bowiem o obniżonej odporności organizmu i jego podatności na infekcje. W celu określenia poziomu leukocytów wykonuje się badania krwi. Morfologia pozwala na ocenę WBC (White Blood Cells), czyli liczby białych krwinek. Prawidłowa liczba leukocytów uzależniona jest od wieku. W przypadku osób dorosłych norma WBC zwykle określana jest jako przedział od 4000 do 10000 na milimetr sześcienny krwi. Inne normy obowiązują u dzieci: dla noworodków przedział ten określany jest jako 9000 - 30000 na milimetr sześcienny, u rocznego dziecka prawidłowy wynik powinien oscylować w granicach od 6000 do 20000 na milimetr sześcienny, dla dzieci w wieku 4-6 lat liczba białych krwinek powinna wynosić od 5000 do 15500 na milimetr sześcienny, zaś u dziecka w wieku 10 lat przedział ten zawęzi się do 4500-13500 na milimetr sześcienny. Należy jednak pamiętać, że prawidłowej interpretacji wyników morfologii, w tym poziomu WBC, może dokonać jedynie lekarz. Jeśli leukopenia wywołana jest przez określoną chorobę, działania medyczne będą skoncentrowane na wyleczeniu tej choroby. Jeśli po ustaniu przyczyny leukopenii ona nie ustąpi, konieczne może być wdrożenie leczenia sterydami. Bardzo ciężkie przypadki leukopenii mogą wymagać hospitalizacji.

Niedobór białych krwinek: dieta w przypadku niedożywienia

Czy odpowiednio się odżywiając można zwalczyć niedobór białych krwinek? Dieta może okazać się pomocna szczególnie wówczas, gdy leukopenia jest efektem niedożywienia. W takim wypadku konieczne jest dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości energii i białka, pochodzących zarówno z produktów odzwierzęcych, jak i roślinnych. Zarówno białko, jak i węglowodany, winny być dostarczane do organizmu regularnie. W diecie powinny znaleźć się:

  • mięso (szczególnie wołowina i drób),
  • ryby i owoce morza,
  • jaja,
  • mleko i produkty mleczne,
  • rośliny strączkowe (zwłaszcza fasola, groch) i ich przetwory,
  • orzechy.

Niski poziom białych krwinek spowodowany niedoborem witamin i minerałów

Niski poziom białych krwinek może wynikać też z niedoboru witamin i minerałów. I w tym przypadku odpowiednia dieta może być pomocna w zlikwidowaniu leukopenii. Wówczas niezwykle ważne będzie włączenie do swojego codziennego jadłospisu produktów bogatych w:

  • żelazo: groch, soczewica, soja, pestki dyni, czerwone mięso, wątróbka;
  • witaminę B12: mięso, jaja, ryby, nabiał;
  • witaminę D: węgorz, łosoś;
  • miedź: kakao, nasiona słonecznika, orzechy brazylijskie, soja, wątróbka;
  • kwas foliowy: warzywa strączkowe, zielone rośliny liściaste (zwłaszcza szpinak), wątróbka;
  • kwasy omega-3: ryby morskie, owoce morza.

Zobacz też: Morfologia z rozmazem. Czym różni się to badanie od klasycznej morfologii?

Więcej o:
Copyright © Gazeta.pl sp. z o.o.