Najsmaczniejszy i najłatwiejszy w pozyskaniu grzyb właśnie zaczął masowo obradzać w polskich borach. Mowa oczywiście o złotoborowisku wysmukłym, nazywanym również borowikiem amerykańskim oraz grzybem dla leniwych. Zbiory tej odmiany potrafią przynieść sporo satysfakcji. Wystarczy wiedzieć, jak rozpoznać gatunek, aby nie paść ofiarą bliźniaczo podobnej, goryczaki żółciowej.
Złotoborowik wysmukły. Sprzymierzeniec amatorów grzybobrania
Amatorzy grzybobrania mogą zacząć zacierać ręce. Ulubiony rodzaj grzyba, nad którego szukaniem nie trzeba się namęczyć, ponownie zawitał w lasach. Najczęściej można go spotkać w terenach, porośniętych sosnami - dlatego też niektórzy mianują go borowikiem sosnowym. Najwięcej okazów znajduje się w nadbałtyckich borach, jednak na jego obecność mogą liczyć również mieszkańcy województwa kujawsko-pomorskiego, lubelskiego, podlaskiego, mazowieckiego, oraz świętokrzyskiego. Nie jest jednak wykluczone, że złotoborowik pojawi się również w kolejnych rejonach Polski, ponieważ wykazuje się sporymi umiejętnościami do powiększania swoich zasięgów. Oprócz chęci grzybiarze powinni również posiadać wiedzę dotyczącą poszczególnych gatunków. Jest ona niezwykle istotna. Dzięki niej jesteśmy w stanie uniknąć sytuacji zagrażających życiu, które najczęściej wynikają z braku znajomości różnic pomiędzy jadalnymi a niejadalnymi okazami. Oto cechy rozpoznawcze złotoborowika.
Borowikowate obsypały lasy. Zanim zerwiesz zwróć uwagę na detale
Rozpoznanie w lesie borowika może wydawać się banalnie proste. Większość z nas powierzchownie potrafi opisać cechy, które charakteryzują ten grzyb, dlatego powiedzenie "diabeł tkwi w szczegółach" nie zostało wymyślone na marne. Aby nie paść ofiarą goryczaki żółciowej, należącej do rodziny grzybów niejadalnych, trzeba zwrócić uwagę na ciemną siatkę trzonu i różowawe rureczki. Złotoborowik wysmukły posiada wypukły kapelusz, który w zależności od "wieku" potrafi przybierać różne odcienie brązu. U młodych osobników jest on ciemny, natomiast im grzyb starszy, tym daszek staje się jaśniejszy. Dodatkowo jego skórka jest sucha i matowa, a krawędzie pokrywa "falbanka". Rurki są w kolorze jaskrawożółtym lub żółtozielonym. Wiele osób ceni go za smak i szeroki wachlarz możliwości przygotowania potraw na podstawie tego jednego składnika. Można go piec, smażyć, gotować, suszyć i marynować. Zanim jednak podejmiemy się dwóch ostatnich czynności, upewnijmy się, że przypadkiem w nasze ręce nie wpadła gorzka bliźniaczka, która mogłaby popsuć walory smakowe dań.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł.
Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
