Zgodnie z danymi NFZ Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego zapewnia podstawową opiekę medyczną w krajach unijnych, a także w państwach EFTA. Niestety, nie zawsze posiadanie karty wystarcza. W niektórych przypadkach niezbędne będzie również dodatkowe ubezpieczenie turystyczne, o czym pisaliśmy w poprzednim artykule. W jakich krajach EKUZ nie będzie miała żadnej mocy sprawczej? W Uni Europejskiej też mogą wystąpić komplikacje.
Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
W tych krajach nie obowiązuje karta EKUZ. Za leczenie Polacy muszą zapłacić sami
Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego uprawnia Polaków do skorzystania z podstawowych świadczeń medycznych podczas wyjazdu za granicę na koszt polskiego NFZ. Na jej podstawie ubezpieczonemu przysługuje leczenie:
- niezbędne i nieplanowane,
- w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej.
Karta EKUZ jest uznawana w 26 krajach Unii Europejskiej. Są to: Hiszpania, Portugalia, Francja, Niemcy, Włochy, Belgia, Holandia, Dania, Szwecja, Czechy, Słowacja, Litwa, Łotwa, Estonia, Bułgaria, Rumunia, Grecja, Cypr, Malta, Chorwacja, Węgry, Austria, Irlandia, Słowenia, Finlandia, Luksemburg oraz kilku krajach Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), a dokładniej Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii. Ponadto wciąż działa na terenie Wielkiej Brytanii. Istotną kwestią jest fakt, że EKUZ uznawana jest wyłącznie w państwowych placówkach medycznych. Wybierając się na wakacje bez karty, trzeba liczyć się z tym, że lekarz ma wówczas prawo wystawić rachunek za leczenie, według stawek obowiązujących prywatnych pacjentów. Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego nie sfinansuje leczenia także w wielu wakacyjnych kurortach popularnych wśród Polaków, takich jak na przykład:
- Turcja,
- Egipt,
- Tunezja.
Gdzie i jak wyrobić kartę EKUZ? Jest sposób, aby otrzymać ją od ręki
Niestety, nawet w krajach unijnych karta EKUZ nie jest traktowana wszędzie w ten sam sposób. Przed wyjazdem należy sprawdzić, co gwarantuje w danym miejscu. W niektórych krajach możemy być na przykład zobowiązani do samodzielnego opłacenia wyznaczonej części honorarium lekarza. Mimo tego wciąż warto ją mieć, ponieważ w wielu przypadkach może znacznie usprawnić proces leczenia za granicą. Aby ją uzyskać, należy zgłosić się do wybranej placówki NFZ lub wysłać wniosek drogą elektroniczną (Internetowe Konto Pacjenta) bądź tradycyjną pocztą. Jeżeli udamy się do placówki, karta zostanie wydana od ręki, w innym przypadku trwa to około 5 dni. Taka usług jest całkowicie bezpłata. Co więcej, każdy certyfikat posiada indywidualną datę ważności, dlatego przed kolejnym wyjazdem warto upewnić się, że termin nie minął.
