Zdjęcie, o którym mowa, zostało wykonane 19 sierpnia 2023 roku przez członka załogi Ekspedycji 69 na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Podczas orbitowania nad północno-zachodnim Pacyfikiem mężczyzna sfotografował wyspę Onekotan, położoną w pobliżu północnego krańca archipelagu Kuryli, który rozciąga się między Półwyspem Kamczatka w Rosji a Hokkaido w Japonii. Na zdjęciu widać wulkan Krienicyn, znajdujący się w południowej części wyspy, a jego krater jest wypełniony mlecznymi chmurami. Jak to możliwe?
Jak powstaje kaldera? Nietypowe zdjęcie astronauty
Jak wyjaśniono na stronie Obserwatorium Ziemi NASA, niski kąt nachylenia zdjęcia podkreśla ukształtowanie terenu, przede wszystkim klify, wybrzeża i góry. Dzięki temu doskonale widać kalderę, czyli zagłębienie w szczytowej części wulkanu, które powstało na skutek gwałtownej eksplozji. Ziemia zapada się wówczas do częściowo opróżnionej komory magmowej podczas dużej erupcji. Z czasem kaldera wypełnia się wodą, tworząc jezioro kalderowe. W przypadku Krienicyna nosi ono nazwę Kol'tsevoye i jest otoczone 300-metrowymi klifami, które rzucają cień wzdłuż wschodniego wnętrza wulkanu. Błękitne wody zbiornika pięknie kontrastują z otaczającymi je skałami i roślinnością, tworząc niemal rajski krajobraz. Skąd jednak chmury w kraterze? Jest to nic innego jak złudzenie optyczne. Tafla głębokiego jeziora odbija światło słoneczne i dryfujące nad nim chmury z powrotem do aparatu, przez co na zdjęciu wygląda to tak, jakby obłoki znajdowały się między klifami.
Zobacz też: Kamienny mur, wrak wypełniony szampanem i amunicja. Na dnie Bałtyku skrywają się prawdziwe skarby
Co to znaczy stratowulkan? Niewielu o tym słyszało
Niewiele osób słyszało o tym imponującym wulkanie. Szczyt Krienicyna znajduje się na wysokości 1300 metrów nad poziomem morza, a średnica jeziora kalderowego ma aż 7,5 kilometra długości. Jego głębokość wynosi około 370 metrów, przez co uważa się je za jedno z najgłębszych jezior w Rosji. Sam Krienicyn to stratowulkan, czyli wulkan, z którego na przemian wydobywa się magmy oraz materiał piroklastyczny. Na ten moment nie stanowi jednak realnego zagrożenia. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1952 roku i została sklasyfikowana jako "umiarkowana" ze wskaźnikiem eksplozywności wulkanicznej (VEI) wynoszącym 3 w 8-stopniowej skali.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł.
Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
